Saya tertarik dengan dua pesanan Y.A.B. Tun Dr. Mahathir, Perdana Menteri Malaysia baru-ini. Pertama, beberapa minggu lepas dia meminta supaya jabatan-jabatan kerajaan tidak terlibat dengan perniagaan. Kedua, baru semalam semasa berucap dengan kesatuan sekerja pekerja-pekerja Pos Malayis dia meminta supaya rakyat Malaysia 'tidak tertinggal apabila berlakunya perubahan teknologi'. Saya ingin menyetuh pesanan pertama Tun di sini. Pesanan keduanya akan saya sentuh kemudian.
Berpuluh tahun dahulu satu kumpulan peniaga membuat satu cadangan kepada jabatan di mana saya bekerja, iaitu Majlis Perbandaran Perbandaran atau MPS. Cadangan mereka ialah untuk memajukan satu kawasan di tempat yang dipanggil Lobak di Seremban. Selepas ini saya akan menyebut kumpulan peniaga itu sebagai 'konsortium'.
Di tapak cadangan terdapat rumah-rumah kerajaan kelas rendah yang didiami oleh pekerja-pekerja Majli Perbandaran Seremban dan Jabatan Kerja Raya, antara lain. Rancangan konsortium ini ialah untuk mendirikan rumah-rumah flet empat tingkat di tapak tersebut.
Sementara itu mereka telah mendirikan bangunan-bangunan sementara di atas satu padang permainan sebagai penempatan kepada mereka yang kediamannya dirobohkan. Apabila rumah-rumah flet siap penghuni-penghuni sementara ini akan berpindah ke premis baharu. Sudah tentulah mereka dikehendaki membeli flet-flet tersebut.
Selang beberapa tahun, konsortium memutuskan tidak sanggup meneruskan projek tersebut. Mereka pun memberitahu MPS secara rasmi akan perkara ini. Apabila ditanya oleh satu akhbar berbahasa Inggeris mereka menjawab 'This project is not viable' atau 'Projek ini tidak berdaya maju'.
Kenyataan 'This project is not viable' telah menimbulkan kemarahan beberapa pegawai atasan MPS. Disamping menerima keputusan pahit yang konsortium tidak mahu meneruskan projek, MPS meminta konsortium membuat kenyataan baru bagaimana projek itu boleh menjadi 'viable' atau berdaya maju. Mereka telah membuatnya walau pun mereka tahu apa yang mereka tulis atau meminta ditulis tidak akan memberi apa-apa kesan.
Konsortium terdiri dari orang-orang yang selama ini terlibat dengan perniagaan. Mereka tahu apa yang mereka buat itu 'viable' atau tidak. Dalam kes ini mereka tahu projek rumah flet itu tidak 'viable'.
Lain pula kisahnya dengan MPS. Kami ialah satu jabatan kerajaan dan sepatutnya perkataan 'viable' tidak ada dalam vokabulari kami. Kami memberi perkhidmatan kepada pembayar cukai dan gaji kami dibayar dari cukai-cukai tersebut. Itu sahaja.
Dalam kes flet ini walau pun konsortium tersebut yang tahu selok belok perniagaan menyatakan projek itu tidak 'viable', MPS pula yang tidak tahu akan selok belok perbiagaan menyatakan projek itu 'viable'.
MPS kemudian mengambil alih projek itu dan secara langsung terlibat dengan perniagaan. Akibatnya saya mendapat tahu MPS kerugian berpuluh juta ringgit dalam projek tersebut. Pegawai yang berkeras mengatakan projek itu 'viable' adalah dipinjamkan dari Kerajaan Persekutuan. Setelah kontraknya tamat dia dipulangkan kembali kepada Kerajaan Persekutuan dengan ucapan terima kasih walau pun dia telah menyebabkan MPS kerugian berjuta ringgit.
Bersambung.......
No comments:
Post a Comment